lunes, 22 de octubre de 2018

Adictos ás máquinas



Mar Carballo Cela

Comprendemos facilmente que se banalizamos o uso dos fármacos e os utilizamos frivolamente na nosa vida diaria como simples fontes de pracer e divertimento, estamos entrando no ámbito das adiccións, da perda de liberdade, da banalización da nosa existencia; en cambio, percibimos con maior dificultade que iso é exactamente o comportamento que nos están inducindo con respecto ó uso da tecnoloxía.
O capitalismo, sempre ávido de novos mercados, ábrese paso na industria tecnolóxica e, para iso, debe converternos en consumidores adictos ás máquinas. Xa pouco importa o que ofrezan os novos aparellos, o simple feito de ter un nas mans e entreterse co seu funcionamento e xa unha fonte de pracer e satisfacción. Asombrámonos ante o feito de descubrir unha nova aplicación sen pararnos a analizar se o que nos ofrece é realmente importante para a nosa vida, e pensamos, erroneamente, que debemos sucumbir ante ela debido ó inevitable da nova era tecnolóxica.
“Velocidade”, “inmediatez”, “conectividade permanente”, “todo ó alcance da nosa man nun simple clic”….son slogans que nos venden como valores en si mesmos, e conseguiron que os asumiramos sen cuestionalos. O resultado: unha sociedade cada vez máis ensimesmada, atenta ás pantallas, frívola, narcisista, idiotizada e saturada de información irrelevante. “Novidoso” non é sinónimo de “mellor”, pero a industria manda tecnificar ó máximo as nosas vidas ata o absurdo.
E aí nos atopamos, repetindo mecanicamente o discurso imposto polo mercado, temendo ser tachados de resistentes ó progreso cando, en realidade, non somos máis que amplificadores da súa publicidade.
É propio da nosa especie idear ferramentas. Cada unha delas cambiou, en maior ou menor medida, a nosa relación co mundo e a percepción que temos del; pero este non é un argumento que xustifique o avance tecnolóxico sen límites. En decidir os límites, precisamente, está a cuestión: Ata onde resulta beneficioso incorporar a tecnoloxía ás nosas vidas? A lóxica do mercado non se ocupa deste tipo de cuestións, a súa é unha lóxica imperialista, que avanza colonizando calquera aspecto da nosa existencia que xere beneficios. Silicon Valley non entende de límites.

Publicado no Progreso o 20-10-2018

No hay comentarios:

Publicar un comentario